(Re-) connect

Ken je mij?

Wie ken je dan?

Weet jij mij beter dan ik?

Het liedje ‘Ken je mij’ van Trijntje Oosterhuis werd gespeeld tijdens een introductiedag met collega’s.

Wanneer ik het liedje luisterde, kwamen er heel veel beelden op in mijn gedachten. Het liedje deed me denken aan een kind, aan wie ik bijna 3 jaar danstherapie heb gegeven. Ze is erg creatief en nieuwsgierig naar verschillende dingen. Ze houdt van dansen en zingen. Woorden waren niet het eerste wat ze gebruikte om mij meer over haarzelf te vertellen. In tegenstelling, ze kon haar eigen bewegingen, dans, muziek en verschillende materialen gebruiken om mij haar verhaal te vertellen. Zij liet mij toe in haar wereld.

Nadat ik een jaar met haar had gewerkt, deelde ik het liedje met haar want het paste bij mijn ervaringen met haar. Het duurde een tijdje voordat we elkaar vonden en ontdekten wie ze is. Na verloop van tijd, ontwikkelde zij haar eigen manieren om mensen haar te laten zien, haar te erkennen en met haar te verbinden.

Ik ben erg dankbaar voor de ervaring die ik heb opgedaan met dit meisje. Ik vroeg mijzelf af: Hoe kwam ik in haar wereld? Wanneer was het moment waarop zij haar voeten gebruikte om contact te maken met mijn voeten? Het meest belangrijke: Hoe maakten wij verbinding?

Na een lange pauze van mijn werk, moet ik mijn kracht en mijn pad weer vinden om terug aan het werk te gaan. Hoe herbouw ik de verbinding met mijzelf, mijn werk en mijn cliënten?

Denkend aan haar en dat moment, waarop wij verbonden waren, liet mij weer solide voelen om weer met mijn werk te beginnen.

De samenwerking met verschillende organisaties, zullen mij verschillende uitdagingen brengen net zoals waardevolle leermomenten. Ik voel mij solide genoeg die te ontvangen en om te (Re-) connect met mijn cliënten.